Monday, 02 January 2017 10:52

Ο Ντέιβιντ Άλμπριχ, μέλος της «Πλατφόρμας για μια ανθρώπινη πολιτική ασύλου» μας καλεί στις 18 Μάρτη στην Πανευρωπαϊκή Kινητοποίηση κατά του ρατσισμού και του φασισμού Featured

Written by
Rate this item
(0 votes)



«Ο φασισμός νικήθηκε πάντα στους δρόμους»

Ο Ντέιβιντ Άλμπριχ, πολιτικό στέλεχος και ακτιβιστής, μεταφέρει την εμπειρία της Αυστρίας στη μάχη που δόθηκε από το αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα, με όχημα ευρεία πλατφόρμα οργανώσεων, ενάντια στην πιθανότητα εκλογής του υποψήφιου του φασιστικού κόμματος FPO, Νόρμπερτ Χόφερ, στην προεδρία της χώρας.

Ποια είναι η πολιτική κατάσταση στην Αυστρία μετά τις προεδρικές εκλογές της 4ης Δεκεμβρίου και την ήττα του ακροδεξιού υποψήφιου Νόρμπερτ Χόφερ;

Μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, η Αυστρία έδειξε στον κόσμο ότι η άνοδος της Ακροδεξιάς δεν είναι ασταμάτητη. Δύο στους τρεις ψηφοφόρους του εκλεγέντος προέδρου Βαν ντερ Μπέλεν είπαν ότι ήθελαν να εμποδίσουν τον Χόφερ να αναλάβει το αξίωμα. Αυτό μας κάνει 1,6 εκατομμύρια ανθρώπους από έναν πληθυσμό 8,5 εκατομμυρίων.

Το αντιφασιστικό κίνημα στους δρόμους μπορεί να αναπτυχθεί βασισμένο σ’ αυτό το γεγονός. Και πρέπει να το κάνει.

Τα υπόλοιπα κατεστημένα κόμματα στο κοινοβούλιο (οι αντιπολιτευόμενοι Πράσινοι και τα κόμματα της κυβερνητικής συμμαχίας – το Σοσιαλδημοκρατικό SPO και το συντηρητικό OVP) απλώνουν το χέρι προς το FPO [το ακροδεξιό Κόμμα των Ελευθέρων], το οποίο προηγείται στις δημοσκοπήσεις για τις επόμενες γενικές εκλογές του 2018.

Σε μια μεγάλη συζήτηση μια εβδομάδα πριν από τις προεδρικές εκλογές, ο καγκελάριος Κρίστιαν Κερν του SPO άνοιξε τον δρόμο για συνομιλίες σχετικά με τη συγκρότηση ενός συνασπισμού με το FPO. Ετσι, δεν έχουμε καμία ψευδαίσθηση για τον κοινοβουλευτικό δρόμο. Ο φασισμός πάντα νικήθηκε στους δρόμους.

 

Σε ποιο βαθμό ο αυστριακός λαός συμμερίζεται τις ρατσιστικές και φασιστικές απόψεις του FPO;

Εδώ πρέπει να κάνουμε μια διάκριση. Το FPO είναι ένα καμουφλαρισμένο φασιστικό κόμμα, το οποίο κρύβει τις πραγματικές του προθέσεις.

Μόνο το 10% των ψηφοφόρων του Χόφερ είναι συνειδητοί ψηφοφόροι και αντιλαμβάνονται το φασιστικό σχέδιο. Το FPO χτίζει την καμπάνια του πάνω στην απόρριψη του κατεστημένου και διοχετεύει αυτή την οργή στον ρατσισμό ενάντια στους μουσουλμάνους και τους πρόσφυγες.

Το 90% των ψηφοφόρων του Χόφερ είναι επιφυλακτικοί απέναντι στις πολιτικές ελίτ και το 95% δεν θέλουν να υποδεχτούμε άλλους πρόσφυγες και επιθυμούν να τεθεί ένα όριο σ’ αυτό.

Αυτό είναι ανησυχητικό, αλλά θέλω να τονίσω το εξής: το FPO είναι ισχυρό στο κοινοβούλιο, στις εκλογές και τις δημοσκοπήσεις, αλλά είναι εντελώς αδύναμο στους δρόμους.

Σε ποια βάση και με ποια συνθήματα κάνατε την καμπάνια σας ενάντια στον Χόφερ και στις ξενοφοβικές του απόψεις;

Πολεμήσαμε τον Χόφερ σε δύο βασικά μέτωπα: στον αντιφασισμό και στον αντιρατσισμό. Συνδυάσαμε τις δύο καμπάνιες με το σύνθημα: «Πρόσφυγες μείνετε! Διώξτε τον Χόφερ». Η κυβέρνηση, με τη ρατσιστική πολιτική της, ετοιμάζει το έδαφος για την άνοδο του FPO.

Αντιπαλέψαμε κάθε ρατσιστική κίνηση της κυβέρνησης – ιδιαίτερα τις απελάσεις των προσφύγων. Χτίζουμε το κίνημα σε αλληλεγγύη με τους πρόσφυγες από πέρσι, όταν εκατόν πενήντα χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους της Βιέννης, στις 3 Οκτωβρίου του 2015, για να καλωσορίσουν τους πρόσφυγες.

Συμμετείχαμε στις διαδηλώσεις της 19ης Μαρτίου με δεκαέξι χιλιάδες άτομα και οργανώσαμε μια μεγάλη πορεία μία εβδομάδα πριν από τις προεδρικές εκλογές, με σύνθημα «Αφήστε τους να μείνουν».

Μπορούμε να δούμε τον ρόλο που έπαιξαν αυτά στο εκλογικό αποτέλεσμα. Στις μικρές πόλεις και στα χωριά που αντιστάθηκαν στις απελάσεις ο Βαν ντερ Μπέλεν κινητοποίησε περισσότερους ψηφοφόρους σε σχέση με τον εκλογικό γύρο του Μαΐου.

Το αντιφασιστικό κίνημα άσκησε επίσης μεγάλη πίεση στον Χόφερ. Από την αρχή των εκλογικών εκστρατειών, η οργάνωσή μου, η Neue Linkswende, ξεκίνησε μία καμπάνια ενάντια στην τακτική του Χόφερ να φορά το γαλάζιο άνθος, το οποίο υπήρξε το σύμβολο των ναζί της Αυστρίας μεταξύ του 1933 και του 1938, όταν η σβάστικα είχε απαγορευτεί από τους Αυστριακούς ναζί.

Κυκλοφορήσαμε μία αφίσα που έγραφε: «Κανένας ναζί στο Χόφμπουργκ», δηλαδή στην κατοικία του προέδρου. Μία ημέρα πριν από τις εκλογές οργανώσαμε διαμαρτυρία με σύνθημα «F*ck Hofer», η οποία προσέλκυσε το ενδιαφέρον των ΜΜΕ.

Σε κάθε τηλεοπτική συζήτηση ο Χόφερ διαμαρτυρόταν επειδή τον αποκαλούσαμε ναζί, ενώ αναγκάστηκε να δείξει στην κάμερα την αφίσα με το συγκεκριμένο σύνθημα.

Υπάρχει κάποια ρεαλιστική πιθανότητα για ένα ενιαίο μέτωπο των προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων στη χώρα;

Στη βάση της κατανόησης του FPO ως ενός φασιστικού κόμματος, αυτό είναι πολύ δύσκολο. Μου θυμίζει την Ελλάδα, όταν κανείς δεν έπαιρνε στα σοβαρά τη Χρυσή Αυγή, την περίοδο προτού αρχίσει τις δολοφονικές επιθέσεις με τα τάγματα εφόδου.

Ακόμα και στην άκρα Αριστερά το FPO υποβαθμίζεται σαν ένα ακροδεξιό λαϊκιστικό κόμμα ή ένα κόμμα που είναι λίγο-πολύ ίδιο με τα άλλα νεοφιλελεύθερα κόμματα, τα οποία θέλουν να περικόψουν το κοινωνικό κράτος και τα επιδόματά του.

Προσπαθούμε διαρκώς να υπερβούμε αυτήν τη σοβαρή πολιτική αδυναμία μέσω καλά στοχευμένων παρεμβάσεων στο αντιρατσιστικό κίνημα. Η δύναμή μας είναι το κίνημα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες.

Κατορθώσαμε να φέρουμε κοντά 150 οργανώσεις, ΜΚΟ και κόμματα, προκειμένου να φτιάξουμε την «Πλατφόρμα για μια ανθρώπινη πολιτική ασύλου».

Αυτή αποτελείται από το Πράσινο Κόμμα, νεολαιίστικες οργανώσεις της Σοσιαλδημοκρατίας, την αφγανική κοινότητα και πρωτοβουλίες αλληλεγγύης στους πρόσφυγες σε πολλές διαφορετικές πόλεις και χωριά.

Αυτή η Πλατφόρμα οργάνωσε τη μαζική διαμαρτυρία τον Οκτώβριο του 2015, την πορεία στις 19 Μαρτίου και την αντίσταση στις απελάσεις, ενώ παράλληλα αντιμετώπισε το FPO όταν αυτό θέλησε την άνοιξη να κάνει πορεία ενάντια στις προσφυγικές κατοικίες. Αυτός είναι ο τρόπος που καταστρέφουμε το έδαφος πάνω στο οποίο αναπτύσσεται το FPO.

Εν συντομία, ποια είναι η ιστορία αυτού του φασιστικού κόμματος;

Το FPO είναι ο διάδοχος του NSDAP στην Αυστρία. Οι ρίζες του πάνε πίσω στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του πολέμου μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Από τις απαρχές του το κόμμα αυτό ήταν στα χέρια φασιστικών φοιτητικών αδελφοτήτων, οι οποίες προμήθευαν τα στελέχη του πολεμικού συστήματος εξόντωσης.

Ο πρώτος του ηγέτης υπήρξε ο Αντον Ράινχαλερ, ένας βουλευτής του NSDAP και της Ταξιαρχίας Φίρερ των Ες-Ες (SS Brigadefuhrer). Ομως δεν μπορούσαν να ξαναφτιάξουν το NSDAP.

Τα ναζιστικά σύμβολα ήταν απαγορευμένα, και μετά τον τρόμο της ωμής βίας του Ολοκαυτώματος ήταν κοινωνικά μη αποδεκτά. Επρεπε να μασκαρευτούν σε «δημοκράτες».

Αυτό ξανά και ξανά προσέλκυσε καριερίστες συντηρητικούς και φιλελεύθερους πολιτικούς στο κόμμα, το οποίο είχε εκκαθαριστεί το 1956 (ίδρυση του κόμματος), το 1986 (όταν πέρασε στα χέρια του Χάιντερ) και το 2005 (όταν πέρασε στα χέρια του σημερινού φίρερ Στράχε). Σε κάθε εκκαθάριση το κόμμα μετακινούνταν όλο και πιο πολύ προς τα δεξιά.

Και η δική σας οργάνωση, η Neue Linkswende;

Σαν μια μικρή επαναστατική οργάνωση, εμείς είμαστε πολύ περήφανοι επειδή είμαστε κομμάτι αυτού του κινήματος που εμπόδισε τον Χόφερ να έρθει στα πράγματα. Κερδίσαμε μια πολιτική μάχη, αλλά όχι τον πόλεμο. Η επόμενη πιο σημαντική πρόκληση για μας είναι να ετοιμάσουμε τις διεθνείς διαμαρτυρίες κατά του ρατσισμού στις 18 Μαρτίου.

Read 4505 times

Latest from ΚΕΕΡΦΑ